Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd door GNM
Sinds het begin van de jaren negentig staat de Duitse bioloog Dr. Stefan in de frontlinie van
het uitdagen van de medische theorie waarin wordt gesteld dat virussen de oorzaak zijn van
infectieziekten zoals hepatitis, aids, griep, polio, herpes of mazelen.
Gebaseerd op zijn onderzoekswerk in de virologie ontdekte Dr. Lanka dat virussen in feite
vitale componenten zijn van eenvoudige levensvormen die niet voorkomen in de meer
complexe levensvormen, zoals die in de wereld van mensen, dieren of planten. Zijn
onderzoek toont ook aan dat virussen, die als 'virale infecties' worden beschouwd, in
werkelijkheid gewoon deeltjes van cellen zijn die abusievelijk worden geïnterpreteerd als
bestanddelen van de betreffende virussen. Dr. Lanka heeft ook vastgesteld dat virussen
geen destructief effect op de gastheer hebben, zoals algemeen wordt aangenomen.
Deze ontdekkingen komen volledig overeen met de ontdekkingen van Dr. Ryke Geerd Hamer, die in de jaren tachtig al aantoonde dat microben in tegenstelling tot de gangbare theorie het organisme geen kwaad doen maar in tegenstelling daartoe juist een ondersteunende rol spelen gedurende de helingsfase van ziektes (zie ook de Vierde Biologische Natuurwet).
De "zaak van het mazelenvirus" tussen Dr. Stefan Lanka en de Duitse arts David Bardens
geniet inmiddels internationale aandacht (zie de 2015 bijdragen in CTV News Canada en
BBC News). De zaak heeft niet alleen het lopende "virusdebat" verhit, het voedt ook de
discussie over de rechtvaardiging van vaccinatie bij kinderen en vaccinatie in het algemeen.
Hier volgt een kort overzicht van de korte procedure:
Op 24 november 2011 maakte Dr. Lanka op zijn website bekend dat hij een prijs van
€100.000 uitloofde aan iedereen die het bestaan van het mazelenvirus kon bewijzen. "De
beloning zal worden uitbetaald, als een wetenschappelijke publicatie wordt gepresenteerd,
waarin het bestaan van het mazelenvirus niet alleen wordt beweerd, maar ook, onder
andere, waarin de diameter van het mazelenvirus is bepaald. "
In januari 2012 maakte dr. David Bardens aanspraak op de belofte van Dr. Lanka. Hij bood
zes papers aan over het onderwerp en vroeg Dr. Lanka om de €100.000 over te maken naar
zijn bankrekening.
Deze zes papers waren:
1. Enders JF, Peebles TC. Propagation in tissue cultures of cytopathogenic agents from
patients with measles. Proc Soc Exp Biol Med. 1954 Jun;86(2):277–286.
2. Bech V, Magnus Pv. Studies on measles virus in monkey kidney tissue cultures. Acta
Pathol Microbiol Scand. 1959; 42(1): 75–85
3. Horikami SM, Moyer SA. Structure, Transcription, and Replication of Measles Virus.
Curr Top Microbiol Immunol. 1995; 191: 35–50.
4. Nakai M, Imagawa DT. Electron microscopy of measles virus replication. J Virol. 1969
Feb; 3(2): 187–97.
5. Lund GA, Tyrell, DL, Bradley RD, Scraba DG. The molecular length of measles virus
RNA and the structural organization of measles nucleocapsids. J Gen Virol. 1984
Sep;65 (Pt 9):1535–42.
6. Daikoku E, Morita C, Kohno T, Sano K. Analysis of Morphology and Infectivity of
Measles Virus Particles. Bulletin of the Osaka Medical College. 2007; 53(2): 107–14.
Dr. Lanka weigerde het geld te betalen vanwege zijn stelling dat de publicaties geen
toereikend bewijs leverden. Vervolgens daagde Dr. Bardens Dr. Lanka voor de rechtbank.
Op 12 maart 2015 sprak het District Court Ravensburg in Zuid-Duitsland uit dat voldoende
bewijs was geleverd en oordeelde dat Dr. Lanka zou betalen. Dr. Lanka ging in beroep tegen
de uitspraak.
Op 16 februari 2016 herzag de Hogere Regionale Rechtbank van Stuttgart (OLG) deze
uitspraak en oordeelde dat Dr. Bardens niet voldeed aan de criteria voor het leveren van
bewijs voor het bestaan van het mazelenvirus in één publicatie, zoals gevraagd door Dr.
Lanka in zijn aankondiging. Daarom hoeft Dr. Lanka het prijzengeld niet te betalen.
Op 16 januari 2017 bevestigde de Eerste Burgerlijke Senaat van het Duitse Federale Hof
van Justitie (BGH) de uitspraak van de OLG Stuttgart.
Critici van dit gerechtelijke vonnis beweren dat de overwinning van Dr. Lanka uitsluitend
gebaseerd is op de formulering van het een en ander, namelijk door de gevraagde
presentatie van het bewijs in een enkele publicatie te doen (die Dr. Bardens niet kon geven).
Dit argument leidt echter de aandacht af van de essentiële punten.
Volgens de notulen van de gerechtelijke procedure (pagina 7 / eerste paragraaf)
verklaarde Andreas Podbielski als hoofd van de afdeling Medische Microbiologie, Virologie
en Hygiëne in het Universitair Ziekenhuis in Rostock, die een van de experts was tijdens het
proces, dat hoewel het bestaan van de mazelen kon worden geconcludeerd uit de
samenvatting van de zes papers zoals deze werden ingediend door Dr. Bardens, geen van
de auteurs enige gecontroleerde proeven had uitgevoerd volgens internationale,
wetenschappelijke standaarden en principes van goed wetenschappelijk onderzoek (zie ook
de methode van "indirect bewijs"). Professor Podbielski beschouwt dit gebrek aan controle-experimenten als een "methodologische zwakte" van de genoemde publicaties, wat toch als een van de toonaangevende studies is over dit onderwerp "het mazelenvirus" moet worden beschouwd (er bestaan geen andere documenten waarin wordt geprobeerd het bestaan van
het mazelenvirus te bewijzen). Dus, op dit punt is er nog geen publicatie over het bestaan van het mazelenvirus dat de toets der kritiek van goed wetenschappelijk onderzoek kan doorstaan.
Bovendien werd tijdens het proces opgemerkt dat het Robert Koch Instituut (RKI), de
hoogste Duitse autoriteit op het gebied van infectieziekten, in strijd met de wettigheid ervan
met betrekking tot § 4 Infection Protection Act (IfSG), zijn tests omtrent het vermeende
mazelenvirus niet heeft uitgevoerd en gepubliceerd. De RKI beweert dat zij intern onderzoek
heeft gedaan naar het mazelenvirus, maar weigert de resultaten over te dragen of te
publiceren.
Dr. Lanka: "Met de uitspraak van het Hooggerechtshof in de zaak van het mazelenvirus zijn
alle nationale en internationale beweringen over het vermeende mazelenvirus, de
besmettelijkheid van het mazelenvirus en de werkzaamheid en veiligheid van vaccinatie
tegen het mazelenvirus onwetenschappelijk en ontberen daarmee hun gerechtelijke
grondslag.